[գոյական]
1. Օրինական լինելը, օրինական բնույթ:
2. Հասարակական կյանքի ու գործունեության ապահովումը և կարգավորումը օրենքներով և օրենքների պահպանումը՝ ճշգրիտ ու անխախտ կիրառումը հասարակական կյանքի ու գործունեության բոլոր բնագավառներում:

գ. Օրինավորություն, կ ա ն ոն ա:կ ա նռւթյ ո ւն:

թյան Законность.