օձիք - բացատրություն
օձիքի, [գոյական]
1. Հագուստի վզի մասի կտրվածքը:
2. Այդ տեղին կարած՝ հագցրած կամ դնովի մաս, որ պատում է պարանոցը:
1. Հագուստի վզի մասի կտրվածքը:
2. Այդ տեղին կարած՝ հագցրած կամ դնովի մաս, որ պատում է պարանոցը:
օձիք - հոմանիշներ
գ. Փողպատ: || Կեղծօձիք (կեղծը. փոթօձիք, վակաս (փոթավոր1:
օձիք - հականիշներ
օձիք - ռուսերեն թարգմանություն
ի Воротник, ворот. ◊ Օձիք թափել, տե՛ս Օձիքն ազատել։ Օձիք թափ տալ выражать недовольство кем. Օձիքը բաց թողնել оставить в покое. Օձիքը բաց չթողնել схватить за горло. Օձիքը բռնել взять (брать) за горло. Օձիքից բռնել 1) пристать с ножом к горлу, 2) призвать к ответственности. Օձիքից կպչել молить, умолять. Օձիքն ազատել (մեկից) отделаться, избавиться от кого-, чего-либо. Իրար օձիք բռնել сцепиться.
օձիք - անգլերեն թարգմանություն
գ. collar; () իրար օձիք րոնել grapple (with); օձիքը բաց չթողնել pursue, seize/take by the throat; օձիքից բռնել seize by the collar; օձիքից կպչել խսկց. entreat, implore; օձիքն ազատել խսկց. get rid of sb, throw/shake off; չծալվող օձիք high collar.
collar,neck
collar,neck