1)

օդի, [գոյական]
1. Երկրի մթնոլորտը կազմող գազերի խառնուրդ, որ բաղկացած է գլխավորապես բորակածնից (ազոտից) և թթվածնից:
2. Եղանակ:
3. Կլիմա:
4. Երկրի վերևի ազատ տարածությունը:
5. (փոխաբերական) Միջավայր: Հասարակական բամբասանքը, օդի մեջ ամենուրեք թափանցելով, հասել Էր պառավ մոր ականջին արդեն (Շիրվանգադե):

2)

օդի, [գոյական] (հնացած)
Ոտնաման (տրեխ, սանդալ, հողաթափ ևն):

1) գ. 1. Մթնոլորտ Հհամատարած), եթեր (վերին նուրբ), այեր (գրբ.): 2. Տես Եղանակ: 3. Տես Հարբուխ:

2) տես Ոտնաման: $

ի Воздух. ◊ Օդ ծծել, Օդ շնչել подышать (свежим) воздухом. Օդ ցնդեցնել уничтожать, взорвать, поднять на воздух.