1)

Հայկական այբուբենի 38-րդ տառը, որ այժմ գործածվում է միայն բառասկզբում՝ ներկայացնելով ետին շարքի միջին բարձրացման շրթնայնացած ձայնավոր հնչյունը և համապատասխան հնչույթը: (թվային արժեքից զուրկ է, որովհետև չի եղել մեսրոպյան այբուբենում և ավելացվել է միջին դարերում):

2)

[ձայնարկություն]
1. Զարմանքի բացականչություն՝ Վա՜յ նշանակությամբ:
2. Բացասական վերաբերմունքի բացականչություն՝ Ա՜հ, օ՜հ նշանակությամբ:
3. Հիացմունքի բացականչություն՝ Ա՜հ, օ՜օ՜ֆ նշանակությամբ:
4. Վշտի՝ ցավի բացականչություն՝ Ա՜խ, ավա՜ղ նշանակությամբ: