քաջախոս - բացատրություն
քաջախոսի, քաջախոսներ, [գոյական] (հնացած)
1. Լավ՝ գեղեցիկ և խելացիորեն խոսող:
2. Շատ բան պատմող՝ ասող, շատ բան բովանդակող: Քաջախոս թուղթ:
3. Հմայող, դյութող, կախարդող:
1. Լավ՝ գեղեցիկ և խելացիորեն խոսող:
2. Շատ բան պատմող՝ ասող, շատ բան բովանդակող: Քաջախոս թուղթ:
3. Հմայող, դյութող, կախարդող: