[գոյական]
1. Վարմունքի՝ վարվելակերպի հարգալից ու բարեկիրթ բնույթ:
2. Հարգալից վերաբերմունքի՝ վարվեցողության կանոնների ամբողջությունը:
3. Քաղաքավարի լինելը:

գ. 1. Բարեկրթություն, նրբակրթություն, վայելչություն, պատշաճություն, բարեվայելչություն, բարեպաշտություն, նրբազգացություն, (հզվդ.) նրբավարություն, քադաքավարտւթյուն: Քաղաքակրթություն: Սիրալիրություն; Ծեքծեքանք (չափազանց): 2. Տես Քաղաքականություն:

անքաղաքավարություն,անկրթություն

թյան Вежливость, учтивость, корректность.