փարատիչ - բացատրություն
[ածական, գոյական]
Փարատում բերող՝ պատճառող՝ տվող:
Փարատում բերող՝ պատճառող՝ տվող:
փարատիչ - հոմանիշներ
ա. գ. 1. Ամոքիչ, մխիթարիչ, սփոփիչ, փարատեցուցիչ (հզվդ.): 2. Տես Փարա տիկ:
փարատիչ - հականիշներ
փարատիչ - ռուսերեն թարգմանություն
ա. Целительный.