փառակալ - բացատրություն
1)
փառակալի, [գոյական] (ժողովրդական)
Հաստ ձող, որ դեմ տալով ջրաղացի փառերին՝ կանգնեցնում են:
2)
[ածական]
Փառակալած, վրան փառ կապած:
փառակալի, [գոյական] (ժողովրդական)
Հաստ ձող, որ դեմ տալով ջրաղացի փառերին՝ կանգնեցնում են:
2)
[ածական]
Փառակալած, վրան փառ կապած: