փաթույթի, [գոյական]
1. Կոճի կամ այլ բանի վրա փաթաթած թել՝ լար ևն, փաթեթ:
2. Այդպիսի փաթեթի ամեն մի տակը:
3. Կծիկ:
4. Գլանի ձևով ոլորած՝ փաթաթած թուղթ՝ գորգ՝ ժապավեն ևն, փաթթոց (3):
5. Այն, ինչով փաթաթված է մի բան, որևէ բան փաթաթելով պատելու նյութ: Մոտորի փաթույթ:
6. (հազվադեպ) Գլխի փաթաթան:
7. Նույնն է՝ Փաթաթան (4):
8. (հնացած) Շարականի խազերից մեկը, որ փաթաթված գծի ձև ունի:

տես Փաթեթ:

ի 1. Виток. 2. Моток. 3. Свёрток. 4. Чалма.