փաթաթան - բացատրություն
փաթաթանի, [գոյական]
1. Շորի երկար ժապավենաձև կտոր՝ երիզ, որով փաթաթում են վերքը՝ մարմնի հիվանդ մասը ևն,
վիրակապ:
2 Երկարաճիտ կոշիկների տակից ոտքերին փաթաթելու կտոր:
3. Օրորոցի երեխայի ձեռքերն ու ոտքերը փաթաթելու՝ կապելու շոր:
4. Գլխին փաթաթելու երկար նուրբ կտոր, չալմա:
1. Շորի երկար ժապավենաձև կտոր՝ երիզ, որով փաթաթում են վերքը՝ մարմնի հիվանդ մասը ևն,
վիրակապ:
2 Երկարաճիտ կոշիկների տակից ոտքերին փաթաթելու կտոր:
3. Օրորոցի երեխայի ձեռքերն ու ոտքերը փաթաթելու՝ կապելու շոր:
4. Գլխին փաթաթելու երկար նուրբ կտոր, չալմա:
փաթաթան - հոմանիշներ
գ. 1. Վիրակապ: 2. Տես Կապոց. Փաթեթ:
փաթաթան - հականիշներ
փաթաթան - ռուսերեն թարգմանություն
ի 1. Повязка. 2. Пелёнка. 3. Онуча, портянка. ◊ Մատի փաթաթան դարձնել заладить, часто напоминать о чём-либо.
փաթաթան - անգլերեն թարգմանություն
q. (վերքի) bandage; (զինվորների ոտքերի) footcloth; (երեխայի բարուրաշոր) swaddling clothes; <} մատի փաթաթան դարձնել փխբ. nag, rebuke, harp on (about); ոտքին փաթաթան դառնալ փխբ. hinder.
wrap
wrap
փաթաթան - դարձվածքներ