[ներգործական բայ]
1. Որևէ բան սրտանց ուզել, փափագել, կամենալ:
2. Մի բանի բուռն կերպով ձգտել:
3. Հարցականով կամ ժխտականով գործածվում է հաճությունը՝ բարեհաճությունն իմանալու համար՝ կբարեհաճեի՜ք, չէ՞իք բարեհաճի նշանակությամբ:

չբ. 1. Ցանկալ, կամենա|, ուզել, ուզենալ, տենչալ, ըղձալ, մաղթել, փավլագել, բաղձալ, կաթոտանալ, կարոտել, խնդրել, ախորւժել, ցանկություն ունենալ, փափագ ունենալ, կարոտը քաշել, սիրտը ուզել, խեաԻն փչել (հանկարծ), սրտովը անց կենա|, սիրտը վերցնել, սիրտը տանել, սիրտը վեր ունել, սիրտը քաշել, բերանի ջուրը վազե|, թուքը երթալ, թուքը թափել, թուքը վազել, թուքը կուլ տալ, թուքը կւլել, (բրբ.) աչք զարն ել, աչք դնել, աչք տեկեյ, աչք ունենալ (առնելով, ծկակ տալ: 2. Տես Տարփալ, Տաիալ:

ացա Желать, пожелать.