ց տառը - բացատրություն
1)
(ցո)
1. Հայկական այբուբենի 33-րդ տառը՝ լեզվատամնային պայթաշփական շնչեղ խուլ բաղաձայն հնչյունի և համապատասխան հնչույթի գրային նշանը:
2. Իբրև թվական՝ 6000, 6000-րդ:
2)
Գրաբարյան նախդիր, որ ժամանանակակից հայերենում գործածվում Է նախածանցի դերով՝ մինչև նշանակությամբ (օրինակ՝ ցմահ, ցմրուր, ցտեսություն ևն):
(ցո)
1. Հայկական այբուբենի 33-րդ տառը՝ լեզվատամնային պայթաշփական շնչեղ խուլ բաղաձայն հնչյունի և համապատասխան հնչույթի գրային նշանը:
2. Իբրև թվական՝ 6000, 6000-րդ:
2)
Գրաբարյան նախդիր, որ ժամանանակակից հայերենում գործածվում Է նախածանցի դերով՝ մինչև նշանակությամբ (օրինակ՝ ցմահ, ցմրուր, ցտեսություն ևն):