[չեզոք բայ]
1. Դժգոհություն՝ անբանականություն հայտնել մի բանից՝ մեկից, դժգոհել:
2. Սրտնեղություն արտահայտել, ցավից՝ վշտից ևն գանգատվել:

չբ. Գանգատվել, քրթմնջալ, քրթմնջել, տրտնջել, տռտռալ, մրմռալ, մըրթմրթալ, մռմռալ, մռթմռթալ, փնթփնթալ. դժգոհել, դժկամակել, դժկամել, (բրբ.) թոնթորալ, թունթունալ, մոռմոքալ, մա մշել, ղնդղնդալ, խնթխնթալ, կռլտալ, պռկքտատել, պթպթալ, փորւտատել, վսվսալ, քութքութալ, ժնգալ, լախլխվել, լալխռնել, թաթրտալ, ժնգժնգալ, ճճգոհսղ(ել). դժգոհ լւինել, դժգոհ մնալ, նո|եւր-ը կ ի տել (բրբ.):

ացի Роптать, сетовать.