[չեզոք բայ]
1. Հառաչել, տնքոց հանել (հիվանդի մասին):
2. Ծանրության ճնշման տակ կամ հոգնելուց՝ ուժասպառությունից՝ շունչը կտրվելուց հառաչել:
3. Հոգեկան ապրումներից՝ վշտից՝ սիրուց տանջվել:
4. (փոխաբերական) Որևէ բանի ծանրության տակ ճկվել՝ թեքվել, ճկռել: Վազը տնքում Է ողկույզների տակ (Ա. Սահինյան):
5. (գավառական) Մեկից տրտնջալ, գժգոհություն հայտնել, գանգատվել:
6. (փոխաբերական) Տրփալ, կտտալ, ցավել, մզալ (վերքի՝ հիվանդ տեղի մասին): Փայծաղը տնքում Էր (Մ. Արեն):
7. Հարստահարվել, ծանր զրկանքների ենթարկվել: Այժմ Հայաստանի այդ ծայրամասը տնքում Էր օսմանյան բռնապետների դաժան լծի տակ (Վ. Խեչումյան):
8. Տանջվել, հեծել մի բանի ծանրությունից: Պարտքի տակ տնքալ:
9. (փոխաբերական) Ծանր՝ դժվար՝ լարված աշխատանք կատարել, չարչարվել: Գրում Էր ու ջնջում ժամերով, տնքում հաշիվների վրա (Բ. Վերդյան):
10. (փոխաբերական) Տնքոցի նման ձայն հանել, փնչալ: Շոգեմեքենան սուլեց ու տնքաց (Վ. Նորենց):
11. (փոխաբերական) Որևէ բան առատորեն ունենալ, մի բանով լցվել: Տնքում Էր առավոտը թնդանոթների կրակից:
12. (փոխաբերական) Առհասարակ՝ որևէ ծանրությունից խուլ ձայն հանել: Մայթը տնքում Է խուլ՝ քայլերի տակ (Վ. Դավթյան):

չբ. 1. Հառաչել, հեծել, հեծեծալ, տնքտնքալ, տքալ, տքտքալ, (բրբ.) նռալ, նողկալ, թոնքալ, տռնչալ, ճրծալ, ճրրալ, ճրճրալ, ճ երերալ, տֆալ, մրրալ քծանրության տակ7, թոնքալ: 2. Տրփալ, կոսոոալ է վերքի):

ացի Стонать, простонать, застонать, кряхтеть, покряхтеть.