[ածական]
1. Վարդ բերող՝ տվող, որի վրա վարդ է բացվում՝ բողբոջում: Վարդաբեր ոստ՝ ճյուղ:
2. Վարդ բերող, որ իր հետ վարդ Է բերում՝ բուսցնում: Վարդաբեր գարուն:
3. (փոխաբերական) Երջանկություն բերող, երջանկաբեր:

ա. Приносящий розы, дающий розы.