վայել - բացատրություն
1)
[չեզոք բայ]
1. Վայ անել, ավաղել:
2. Կռնչալ (բուի մասին):
3. (փոխաբերական) Ուժգին և չարագուշակ ձայն արձակել՝ հանել, ոռնալ: Այնպես է վայում բուքը կատաղի (Ս. Գրիգորյան):
4. Վայնասուն անել, ողբալ:
5. (փոխաբերական) Չարագուշակ բան ասել:
2)
[ածական]
1. Արժանի, արժանիքներին՝ արժանիքին՝ պատվին համապատասխան:
2. Սազական, վայելուչ, պատշաճ:
3. Համապատասխան:
4. Անհրաժեշտ, պիտանի:
5. Բարոյական նորմաներին համապատասխան, վայելչության սահմաններից՝ շրջանակներից դուրս չեկող:
[չեզոք բայ]
1. Վայ անել, ավաղել:
2. Կռնչալ (բուի մասին):
3. (փոխաբերական) Ուժգին և չարագուշակ ձայն արձակել՝ հանել, ոռնալ: Այնպես է վայում բուքը կատաղի (Ս. Գրիգորյան):
4. Վայնասուն անել, ողբալ:
5. (փոխաբերական) Չարագուշակ բան ասել:
2)
[ածական]
1. Արժանի, արժանիքներին՝ արժանիքին՝ պատվին համապատասխան:
2. Սազական, վայելուչ, պատշաճ:
3. Համապատասխան:
4. Անհրաժեշտ, պիտանի:
5. Բարոյական նորմաներին համապատասխան, վայելչության սահմաններից՝ շրջանակներից դուրս չեկող:
վայել - հոմանիշներ
1) տես 1. Ողբալ; 2. Ափսոսալ 1 նՏշան.:
2) ա. Պատշաճ, համապատասխան, վայելուչ, հարմար, արժան, սազական, անկ:
3) գ. Հաճույք, զվարթություն, բերկրանք, բերկրություն:
2) ա. Պատշաճ, համապատասխան, վայելուչ, հարմար, արժան, սազական, անկ:
3) գ. Հաճույք, զվարթություն, բերկրանք, բերկրություն:
վայել - հականիշներ
վայել - ռուսերեն թարգմանություն
1) եց 1. Ухать (о сове, филине). 2. Выть, голосить. 3. (բրբ.) Накликать, каркать, накаркивать, накаркать.
2) ա. 1. Пристойный, приличный, приличествующий (устар.), подобающий (устар.). 2. Достойный.
2) ա. 1. Пристойный, приличный, приличествующий (устар.), подобающий (устар.). 2. Достойный.