վախճանակետ - բացատրություն
վախճանակետի, վախճանակետեր, [գոյական]
1. Վախճանական՝ վերջին կետ՝ հանգրվան՝ կայան:
2. Որևէ բանի վերջը՝ վախճանը հանդիսացող կետ՝ փուլ՝ պահ:
1. Վախճանական՝ վերջին կետ՝ հանգրվան՝ կայան:
2. Որևէ բանի վերջը՝ վախճանը հանդիսացող կետ՝ փուլ՝ պահ: