վախճանական - բացատրություն
[ածական]
1. Վախճան՝ վերջ ունեցող, վերջանալի, վախճանավոր:
2. Վերջնական, վերջը՝ վախճանը հանդիսացող՝ կազմող:
3. Վերջին:
1. Վախճան՝ վերջ ունեցող, վերջանալի, վախճանավոր:
2. Վերջնական, վերջը՝ վախճանը հանդիսացող՝ կազմող:
3. Վերջին:
վախճանական - հոմանիշներ
ա. (Ուց.) վախճանաՎոՐ: