սրիկայի, [գոյական, ածական]
1. Անկարգ՝ ապերասան մարդ:
2. Ստոր՝ անազնիվ՝ նենգ մարդ:
3. (հնացած) Զինված ավազակ, ասպատակ:
4. (փոխաբերական) Հրոսակ, կողոպտիչ, ավազակ:
5. (մտերմական) Ստահակ, անպիտան, չարաճճի: Սիրու՛ն, սրիկա՛ տղա (Ա. Վշտունի):

ա. գ. Ստահակ, ստամբակ, դատարկապորտ, փողոցային, (6զվդ.) շուտիկ, շաղաշույտ, շաղաշուտ, (բրբ.) բաշկտուր, լղտոր. լթռի, լեռ, հալած-թափած, հանածվարած, թոկից փախած, մոր ծիծ կտրող:

յի 1. գ. Подлец, мерзавец. 2. գ. Разбойник. 3. գ. Босяк (прост.), бродяга. 4. ա. Подлый, мерзкий.