սուրբ - բացատրություն
[ածական]
1. (կրոնական): Աստվածային շնորհով՝ հատկությամբ օժտված, աստվածային: Սուրբ հոգի:
2. Գործածվում է որպես մակդիր այն բառերի, որոնք ցույց են տալիս կրոնական՝ պաշտամունքային առարկաներ ու վայրեր: Սուրբ եկեղեցի՝ տաճար՝ ավետարան՝ մեռոն:
3. Քրիստոնեական դավանանքի մեջ՝ կյանքը աստծուն ու եկեղեցուն ծառայեցնելով անցկացրած և մահվանից հետո հավատացյալների հովանավորը ճանաչված: Սուրբ Պետրոս:
4. Առաքինի, կրոնական տեսակետից անբասիր, բարեպաշտ: Սուրբ մարդ:
5. Հերոսական գործերով՝ գործունեությամբ ժողովրդի (եկեղեցու) բացարձակ ճանաչման հասած և սրբերի շարքը դասված: Սուրբ Մեսրոպ: Սուրբ Վարդան զորավար:
6. Կրոնական-եկեղեցական գործունեությամբ եկեղեցու կողմից սուրբ համարված՝ սրբերի շարքը դասված: Սուրբ Գրիգոր Լուսավորիչ: Սուրբ Գայանե:
7. Նվիրական, սրբազան, վես, վսեմ: Քո երազանքը սուրբ... կայրե սրտերը սուրբ հրով (Ե. Չարենց):
8. Անարատ, անբասիր, մաքուր, անբիծ: Սուրբ աղջիկ՝ մանուկ:
9. Բարոյական բարձր հատկություններով օժտված, առաքինի, ազնիվ: Հողի սուրբ վաստակավոր:
10. Արդար, ազնիվ, վեհ: Ռամիկի սուրբ գործ... սուրբ վաստակ (Ավ. Իսահակյան):
11. Շատ իմաստուն, իմաստալից: Սուրբ խոսք: Այդ խրատները սուրբ խրատներ են (Մուրացան):
12. Գործածվում է առհասարակ լավի՝ դրականի՝ բացարձակապես ընտիրի նշանակությամբ: Սուրբ գործ՝ գաղափար՝ նվիրում՝ զոհաբերում:
13. Մաքուր, հստակ, ջինջ: Բարձր ու կանաչ լեռներ, դուք հայրենիքն ու գահը զով գեփյուռների, անուշաբույր ծաղիկների, սուրբ ցողերի ու շաղերի (Հ. Թումանյան):
14. [գոյական] Իր գործունեությամբ՝ կրոնի համար նահատակվելով՝ հերոսական գործերով ևն սուրբ հայրերի շարքը դասված մարդ: Սրբերի վարքը:
15. Այն սուրբ ոգին, որ համարվում է տվյալ սրբավայրի հովանավորը: Բոլոր սրբերին ուխտի գնաց:
1. (կրոնական): Աստվածային շնորհով՝ հատկությամբ օժտված, աստվածային: Սուրբ հոգի:
2. Գործածվում է որպես մակդիր այն բառերի, որոնք ցույց են տալիս կրոնական՝ պաշտամունքային առարկաներ ու վայրեր: Սուրբ եկեղեցի՝ տաճար՝ ավետարան՝ մեռոն:
3. Քրիստոնեական դավանանքի մեջ՝ կյանքը աստծուն ու եկեղեցուն ծառայեցնելով անցկացրած և մահվանից հետո հավատացյալների հովանավորը ճանաչված: Սուրբ Պետրոս:
4. Առաքինի, կրոնական տեսակետից անբասիր, բարեպաշտ: Սուրբ մարդ:
5. Հերոսական գործերով՝ գործունեությամբ ժողովրդի (եկեղեցու) բացարձակ ճանաչման հասած և սրբերի շարքը դասված: Սուրբ Մեսրոպ: Սուրբ Վարդան զորավար:
6. Կրոնական-եկեղեցական գործունեությամբ եկեղեցու կողմից սուրբ համարված՝ սրբերի շարքը դասված: Սուրբ Գրիգոր Լուսավորիչ: Սուրբ Գայանե:
7. Նվիրական, սրբազան, վես, վսեմ: Քո երազանքը սուրբ... կայրե սրտերը սուրբ հրով (Ե. Չարենց):
8. Անարատ, անբասիր, մաքուր, անբիծ: Սուրբ աղջիկ՝ մանուկ:
9. Բարոյական բարձր հատկություններով օժտված, առաքինի, ազնիվ: Հողի սուրբ վաստակավոր:
10. Արդար, ազնիվ, վեհ: Ռամիկի սուրբ գործ... սուրբ վաստակ (Ավ. Իսահակյան):
11. Շատ իմաստուն, իմաստալից: Սուրբ խոսք: Այդ խրատները սուրբ խրատներ են (Մուրացան):
12. Գործածվում է առհասարակ լավի՝ դրականի՝ բացարձակապես ընտիրի նշանակությամբ: Սուրբ գործ՝ գաղափար՝ նվիրում՝ զոհաբերում:
13. Մաքուր, հստակ, ջինջ: Բարձր ու կանաչ լեռներ, դուք հայրենիքն ու գահը զով գեփյուռների, անուշաբույր ծաղիկների, սուրբ ցողերի ու շաղերի (Հ. Թումանյան):
14. [գոյական] Իր գործունեությամբ՝ կրոնի համար նահատակվելով՝ հերոսական գործերով ևն սուրբ հայրերի շարքը դասված մարդ: Սրբերի վարքը:
15. Այն սուրբ ոգին, որ համարվում է տվյալ սրբավայրի հովանավորը: Բոլոր սրբերին ուխտի գնաց:
սուրբ - հոմանիշներ
ա. 1. Մաքուր, անարատ, անպիղծ, կույս, անմեղ, արդար, կադես (հզվդ.): 2. Աննենգ, ողջախոհ; 3. Նվիրական, վեհ, սրբազան: 4. (կրոն.) Աստվածային; 5- Սրբա- սուրբ:
սուրբ - հականիշներ
պիղծ, անսուրբ
սուրբ - ռուսերեն թարգմանություն
սուրբ - անգլերեն թարգմանություն
ա. holy; sacred; q. saint; () սուրբ գիրք Holy Writ, Scripture; սուրբ երրորդություն Trinity; սուրբ հաղորդություն Holy Bread; սուրբ հոգի the Holy Spirit/Ghost; սուրբ շաբաթ Holy/Easter week; սուրբ պարտք sacred duty.