սարսափի, [գոյական]
1. Սաստիկ վախի զգացմունք, ահ, երկյուղ:
2. Երկյուղի արտահայտություն:
3. Սարսափ՝ երկյուղ պատճառող բան, սարսափի առարկա:
4. Սարսափելի տեղ՝ վայր: Նրանք գնում Էին վտանգների և սարսափի միջով (Րաֆֆի):
5. (փոխաբերական) Մեկի հզորության՝ սարսափելիության համբավը՝ հռչակը: Նրա սարսափը հեոուներում տարածված, նրա մասին բերնե-բերան պատմություններ Էին անում (Ա. Բակունց):
6. (աստղագիտություն) Մարսի արբանյակներից մեկը:
7. [ածական] Սարսափելի: Իսկ դու հիշու՞մ ես այն սարսափ տարին (Հր. Հովհաննիսյան):

գ. Երկյուղ, վախ, ահ, ահուդող, ահույարսափ, արհավիրք, սոսկում, զարհուրանք, սարսուռ, (հզվդ.) զահանդանք, պակ, պակուցում, պսփտւմ, սարսափյուն, (բրբ.) սռմռտոլք, սրսունք, սրսփունք, զարզանդ:

ի Ужас. ♢ Սարսափ ազդել внушать ужас, приводить, привести в ужас, ужасать, ужаснуть. Սարսափ բերել наводить, навести ужас. Սարսափ բռնել ужасаться, ужаснуться. Սարսափ գցել наводить, навести ужас. Սարսափի մեջ գցել повергать, повергнуть в ужас. Սարսափի մեջ պանել держать в страхе. Սարսափ կալնել приходить, прийти в ужас, ужасаться, ужаснуться. Սարսափ կաթել աչքերից приходить, прийти в ужас, быть в ужасе. Սարսափը պատել ужасаться, ужаснуться, быть охваченным ужасом. Սարսափ պատճառել наводить, навести ужас, сеять ужас.