[ներգործական բայ]
1. Որոշ տվյալներով՝ հատկանիշներով որոշել: Սահմանել գտածոների հնության չափը՝ տարիքը: Սահմանել քամու ուղղությունն ու ուժը:
2. Որևէ բանի բնորոշումը՝ բնութագրությունը տալ, որևէ բանի էությունը բնորոշող սահմանում տալ: Հասկացությունը՝ քերականական կարգը՝ երևույթը սահմանել:
3. Նշանակել, որոշ նշաններով նշել՝ որոշել: Սահմանեցին հողերի չափերը և ձողեր գցեցին:
4. Հաստատել, օրինականացնել, որպես օրենք մտցնել: Կառավարությունը սահմանեց հնգօրյա
աշխատանքային շաբաթ:
5. Որևէ բան կարգել՝ իրագործել՝ մտցնել գործողության մեջ: Հսկողություն սահմանել:
6. Նշանակել, կարգել: Թոշակ սահմանել:
7. Նախասահմանել, նախորոշել, կանխորոշել: Ու կնքողս նա ինքն եղավ, որ սահմանեց ինձ պոետ (Հ. Թումանյան):
8. Որոշել, նշանակել: Գալու երրորդ օրն իսկ նա այնպեսի ժամկետ Էր սահմանել, որ կասկածի տակ Էին առել գյուղացիները (Ա. Բակունց):
9. Ճշգրտորեն իմանալ՝ որոշել՝ պարզել: Իրենց ծանոթության սկիզբը չէին կարող սահմանել ոչ ինքը, ոչ էլ աղջիկը (Արթ. Ֆելիչե):
10. Մտցնել, կարգել, կարգ դնել: Բանակի անձնակազմի համար ուսադիրներ են սահմանել:

նբ. 1. Հիմնել, հիմնադրել, հաստատել, կարգել, որոշել, հատկացնել, հաստել (Բզվդ.). կարգ դնել: Սահմանագրել, սահմանադամել, սահման դնել: Պայմանագրել: 2. Որակեւ, նկարագրել; 3. Նախորոշել, նախասահմանել, կանխորոշել: 4. Բանաձևել: 5. Օրինադրել, օրինել, օրենք դնել, տրամագրե| (Բնց.):

եցի 1. Определять, определить. 2. Устанавливать, установить. 3. Предназначать, предназначить, предопределять, предопределить. 4. Учреждать, учредить. 5. տե՛ս Սահմանվել։ 6. Выносить, вынести (решение, приговор и т. п.).