սահանքի, [գոյական]
1. Թեք մակերևույթով դեպի ցած ընթացող ջրի սրընթաց հոսանք:
2. Առհասարակ՝ ջրի արագընթաց հոսանք և ջրապտույտներ, հորձանուտ, հորձանահոս ջուր:
3. Գետի այն տեղը, որտեղ այդպիսի հոսանք կա:
4. (փոխաբերական) Ընթացք, անկասելի շարժում: Մեր ապրած պահն Է անստույգ, և վաղահաս դեպի մահվան գիրկը սահանք մը Է կյանքը մեր (Ա. Սեմա):
5. (փոխաբերական) Ընթացքի հուն՝ ուղի՝ ճանապարհ: Նորոգված ու նոր դպրության մի սահանք Է եղել աշխարհում, և գուցե երբևէ կհիշես, որ այդ նոր սահանքում նաև մի Սահյան է եղել աշխարհում (Հ. Սահյան):
6. (փոխաբերական) Ծփանք, ելևէջում: Աանաոակ ծիծերուդ սահանքին տակ սիրուն ցայտքը չկար այդ գիշեր ցայգազվարթ կիրքերուն (Ռ. Սեվակ):
7. (փոխաբերական) Դայլայլ, գեղգեղանք, տարածվող հնչյունների շղթա: Ոլորտում մի արտույտ Էր բացել սահանքն իր ձայնի (Ա. Ալիքյան):
8. (փոխաբերական) Իրար հաջորդող պատկերների շարք: Անհաշիվ բաշխող, երազներու սահանք (Սիամանթո):
9. (փոխաբերական) Թափվող՝ շարժվող՝ հոսող հեղուկի մեծ քանակություն, հեղեղ, ծով: Հեռավոր դահլիճներ արյունի սահանքը բացեր են (Սիամանթո):
10. Նույնն է՝ Սահանաքար:

գ. Ջրվեժ, (Բզվդ.) քար (ա) վազ, ջրասահանք, ջրթափ:

ի 1. Порог. 2. Быстрина, стремнина. 3. (հնց.) Волнение (на реке, море). 4. Шлюз. 5. Течение. 6. Поток.