1)

սածիլի, [գոյական]
1. Ջերմոցում կամ հատուկ մարգերում աճեցվող բույս, որ հետո հանում և տնկում են դրա համար նախատեսված հողում:
2. Տե՛ս Բուկլից:

2)

Տե՛ս
Սարծիլ:

1) գ. (գյուղտնտ.) Շիթիլ:

2) գ. (բրբ.) 1. Աթոռ, խարզնտուն, խնձորալո.ծ, խնձորտուն, ղարաղայիշ (գութանի չորրորդ լուծը7: 2. Արծիվ, մաճքաշ, մուռտռտուն, ուժտուն, սարծիլ, սասկեփ, սայկեպ Էգութանի Երկրորդ լուծը7:

1) ի Рассада.

2) տե՛ս Սածիլ։