պրակտիկայի, [գոյական]
1. (փիլիսոփայություն) Հասարակության գոյության անհրաժեշտ պայմաններ ստեղծելուն ուղղված՝ մարդկանց ողջ գործունեության ամբողջությունը:
2. Կյանքը՝ իրականությունը, որպես որևէ կարգի գիտելիքների, դրույթների, եզրահանգումների կիրառման ու ստուգման բնագավառ:
3. Որևէ կարգի գիտելիքների գործնական կիրառումը՝ անհրաժեշտ հմտություններ ձեռք բերելու համար, որևէ բնագավառում հմտություն ձեռք բերելու սիստեմատիկ վարժությունների ամբողջությունը:
4. Տեսական գիտելիքների (ուսանողների, սովորողների ևն) գործնականում կիրառելը որպես ուսումնական պրոցեսի բաղկացուցիչ մաս: Մանկավարժական՝ արտադրական պրակտիկա:
5. Գործունեության որևէ բնագավառի աշխատանքի եղանակների ու հմտությունների ամբողջությունը: Հրատարակչության աշխատանքի պրակտիկան: Ուսումնասիրում ենք սովետական շախմատիստների պրակտիկան:
6. (հազվադեպ) Զբաղմունքի որևէ բնագավառի գործունեություն ըստ մասնագիտության (առավելապես՝ իրավաբանների և բժիշկների մասին): Թիթլիսցի Արշակը վաղուց հետե զբաղվում Էր բժշկական պրակտիկայով (Ե. Չարենց):

գ. Փորձուսում: