պատահարի, պատահարներ, [գոյական]
1. Անսպասելի՝ անակնունելի՝ չկանխատեսված դեպք, փորձանք: Բարեկարգումը կփրկի մանուկներին փողոցի բազմազան պատահարներից:
2. Որևէ բան պայմանավորող՝ որևէ բանի պատճառ հանդիսացող (հանդիսացած) հանգամանք: Ուրեմն ասա... ի՞նչ դիպված, ի՞նչ պատահար բերավ քեզ իմ ամրոցը (Մուրացան):
3. Պատահականություն, պատահական երևույթ: Մարդը ենթակա է ամեն պատահարի, ամեն անակնկալի (Ս. Զորյան):
4. Տարերային աղետ: Գործին քիչ արգելք չէին լինում բնական պատահարները (Նար-Դոս):

գ. 1. Աղետ,, փորձանք, դժբախտություն, թալալոց (բրբ.): Արկած: 2. Միջադեպ: 3. Պատահմունք, դիպված, դեպք: Պատահ (հնց.):

ի 1. Происшествие. 2. Случай, случайность.