պաճուճանքի, [գոյական]
1. Զարդարանքի՝ պերճանքի առարկա:
2. Զգեստի զանազան հավելվածներ՝ զարդածալեր՝ նախշեր, որոնք արտասովոր ձև ու գեղեցկություն են
տալիս նրան:
3. Խոսքին գեղեցկություն՝ արտակարգ վսեմություն տվող լեզվա-ոճական միջոցներ ու հնարանքներ:
4. (սխալ) Տե՛ս Պաճուճապատանք:

գ. 1. Զարդ, զարդարանք, պճնանք, պճքւնք, պչրանք, (հզվդ.) պաճույճ, սեթևեթ, պաճիտակ ք սնոտի): 2. Տես Պաճուճապատանք:

ի 1. Наряд, убранство, украшение. 2. (հցվդ.) Вычурность, украшательство (в речи).