չարադեպ - բացատրություն
[ածական]
1. Դժբախտ դիպվածով եղած՝ տեղի ունեցած՝ պատահած:
2. Չարիքի պատճառ՝ առիթ հանդիսացող:
1. Դժբախտ դիպվածով եղած՝ տեղի ունեցած՝ պատահած:
2. Չարիքի պատճառ՝ առիթ հանդիսացող:
չարադեպ - հոմանիշներ
ա. Ձախող, ձախողակ, ձախորդ, ձախ;ւիկ, ձախավեր, չարաշուք, չարագուշակ. աննււյաստ, անհաջող, աղետավոր:
չարադեպ - հականիշներ
չարադեպ - ռուսերեն թարգմանություն
ա. (հզվդ.) Трагический, горестный.