չանթ - բացատրություն
չանթի, [գոյական] (գավառական)
1. Մաշված՝ հնացած մաշիկ՝ հողաթափ:
2. Տե՛ս Չանթա:
1. Մաշված՝ հնացած մաշիկ՝ հողաթափ:
2. Տե՛ս Չանթա:
չանթ - հոմանիշներ
գ. (բրբ.) Մաշիկ, հոդաթափ, ոտնաման (Ոնացածյ: