[շաղկապ]
1. Կապակցում է եզրակացություն՝ հետևություն պարունակող նախադասությունը այդ եզրակացության հիմունքը ցույց տվող նախադասության կամ խոսքի հետ՝ հետևաբար, նշանակում Է նշանակությամբ: Սեղան, քար, մարդ, գիրք գոյականները ցույց են տալիս նյութական առարկաներ, ուրեմն դրանք թանձրացական գոյականներ են (դասագիրք):
2. Միացնում Է հետևանքային հարաբերությամբ իրա հետ կապված նախադասությունները՝ դրա համար, դրա հետևանքով նշանակությամբ: Որովհետև խոսք եմ տվել աջակցել նրան ամեն դեպքում, ուրեմն իմ խոսքին դրժել չեմ կարող (Մուրացան):
3. Գործածվում Է որպես միջանկյալ բառ՝ այդպիսով, ասել Է թե նշանակությամբ: Ի՞նչ Էր անում, ուրեմն, այդ ժամանակ թագավորը (Մուրացան):
4. Նույնպիսի գործածությամբ՝ այդ դեպքում, այդ պարագայում նշանակությամբ: Եթե չես հոգնել՝ գնանք, ուրեմն, քանի լույս է (Ս. Զորյան):
5. Մեկնական նշանակությամբ՝ նշանակում Է, այսինքն նշանակությամբ: Զգացվում Էր, որ պարսիկները փախչում են դեպի աջ, ուրեմն՝ դեպի Արաքսը (Ս. Զորյան):
6. Եղանակավորող բառի նշանակությամբ՝ դե, այդ դեպքում, որ այդպես Է նշանակությամբ: Ուրեմն տու՛ր մախորկադ ծխենք, տեսնենք ինչ ենք մտածում (Հ. Քոչար):
7. Նույն դերով՝ վերջապես, վերջիվերջո նշանակությամբ: Ի՞նչ Է կատարվում ուրեմն այստեղ, ու՞մն ես ձերբակալելու (Վրթ. Փափազյան):

եղ. բ. Հետևապես, ուստի, հետևաբար, ապա ուրեմն, բա (խսկց.):

շ. Следовательно, значит, стало быть, поэтому, итак. ◊ Այսպես (այդպես) ուրեմն таким образом, следовательно. Դե ուրեմն, Դեհ ուրեմն ну, ну и. Լավ ուրեմն ладно. Հուսկ ուրեմն наконец. Օն ուրեմն ну.