ուրախալիր - բացատրություն
[ածական]
1. Ուրախությամբ լցված՝ տոգորված՝ պատված, շատ ուրախ:
2. Ուրախությամբ լի, շատ ուրախ անցնող՝ տեղի ունեցող:
3. Որտեղ կամ երբ շատ ուրախ է լինում:
4. Ուրախություն արտահայտող՝ պարունակող:
1. Ուրախությամբ լցված՝ տոգորված՝ պատված, շատ ուրախ:
2. Ուրախությամբ լի, շատ ուրախ անցնող՝ տեղի ունեցող:
3. Որտեղ կամ երբ շատ ուրախ է լինում:
4. Ուրախություն արտահայտող՝ պարունակող:
ուրախալիր - հոմանիշներ
I տալի, ավետալից, ավետա-
ուրախալիր - հականիշներ
ուրախալիր - ռուսերեն թարգմանություն
ա. Отрадный, радостный.