ուսուցչի, [գոյական, ածական]
1. Դպրոցում որևէ առարկա դասավանդող աշխատակից, դասատու:
2. Առհասարակ որևէ կարգի գիտելիք՝ հմտություն՝ արհեստ կամ արվեստ սովորեցնող մասնագետ:
3. Նա, որ իբրև հեղինակություն հետևողության առարկա է դիտվում տվյալ ասպարեզում՝ տվյալ մասնագետի՝ արվեստագետի ևն համար:
4. Որևէ ուսմունքի՝ գաղափարախոսության ևն հիմնադիր՝ հեղինակ:
5. (փոխաբերական) Դաստիարակ, խորհրդատու:
6. (փոխաբերական) Մեկին մի բանի հրահրող՝ մի բան սովորեցնող՝ թելադրող մարդ, սադրիչ:

գ. 1. Դասատու, դաստիարակ, (հնց.) ուսուցանող, ուսուցող, վարպետ, վարժապետ (մինչհեղ.). դասվար: 2. Մանկավարժ: 3. (կրոն.) վարդապետ. 4. Տես Ձեռնարկ 2 նշան.:

ցչի Учитель, преподаватель, педагог. ◊ Ավագ ուսուցիչ (հնց.) старший учитель приходской школы. Վաստակավոր ուսուցիչ заслуженный учитель. Ուսուցչի տուն дом учителя.