[գոյական]
1. Ուղղամիտ լինելը, ուղղամիտի հատկությունը:
2. Ուղղամիտ արարք՝ վերաբերմունք՝ վարքագիծ:

գ. Շիտակություն, անկեղծություն, անաչառություն, անկողմնա. կսղություն, անկողմնապահություն, ուղդադատռւթյուն, արդարադատություն, արդարախո. հություն, արդարամտություն, արդարասիրություն, ճշմարտախոսություն, ճշմարտամտությո ւն, ի րա վա դա տ ությ ո ւն, իր ա վա սիրո ւթյուն, իրավախոհություն, անշահախնդրություն, ուղղախոհություն, ողջամտություն, շիտակամտություն, (քւզվդ.) ուղղախորհություն, շիտակախոհություն, աննախապաշարություն, արդարակշռաւթյուն, արդարակորովութտւն, ուղղակշռություն, ուղղա սրտ ությ ուն, ուղղատեաություն, ուղղա բա րոյո ւթյուն:

թյան Правдивость.