ուղեղ - բացատրություն

ուղեղի, [գոյական]
1. Մարդու և կենդանիների գանգն ու ողնաշարի խողովակը լցնող նյութը, որ նյարդային համակարգությանկենտրոնական՝ գլխավոր մասն Է հանդիսանում:
2. Մասնավորապես՝ գլխուղեղ:
3. Գլխուղեղը որպես մտածողության կենտրոն, մտածողություն, մտածելու կարողություն: Քունը չէր տանում, ուղեղը բորբոքված էր (Ավ. Իսահակյան):
4. (խորհարարական) Մի քանի ընտանի կենդանիների ուղեղից պատրաստվող կերակրատեսակ:
5. (փոխաբերական) Միտք, բանականություն: Ապստամբ սիրտը չի հնազանդիլ ուղեղի հրամանին (Մուրացան):
6. (փոխաբերական) Որևէ բանի ղեկավարող և ուղղություն տվող կենտրոն: Կուսակցությունը բանվոր դասակարգի ուղեղն է (Մ. Գորկի):
7. (խոսակցական) Ծուծ, ոսկրածուծ:

ուղեղ - հոմանիշներ

գ. Խելք, միտք, բանականություն, (բրբ.) ծիմիտ, ղուղ:

ուղեղ - հականիշներ

հականիշներ չեն գտնվել

ուղեղ - ռուսերեն թարգմանություն

ի 1. Мозг. 2. (փխբ.) Ум, умственные (или мыслительные) способности, интеллект, рассудок, разум. ◊ Ուղեղ մաշել тратить ум, мозги. (Մեկի ) ուղեղը թափ տալ выпытать чью-либо тайну. Ուղեղը ջուր կտրել осоветь, осоловеть. Ուղեղը ծանրաբեռնել забивать, засорять мозги. Ուղեղին փակչել тянуть за душу кого, тянуть душу из кого.

ուղեղ - անգլերեն թարգմանություն

q. brain; գիտ. cerebrum; փխբ. (խելք, դատողություն) brains, wit, intellect; () ուղեղդ շարժիր use your brains/wits; ուղեղը ծանրաբեռնել overload one’s brains; ուղեղը կրծում Է մի միտք խսկց. an idea լտ gnawing his brains, he is taken by an idea; ուղեղը մաշել waste one’s brains; ուղեղը ջուր կտրել fall into a torpid/dazed state; ուղեղի բորբոքում inflammation of the brain, encephalitis; ուղեղի կաթված stroke; ուղեղի տեր մարդ փխբ. man of great intellect; ուղեղի ցնցում concussion (of the brain); ուղեղում մեխվել խսկց. be stuck in one’s mind, have sth on the brain; մեկի ուղեղը թափ տալ խսկց. elicit sth from sb.

brain

ուղեղ - դարձվածքներ