[գոյական]
1. Ոճիր գործելը:
2. Գործած ոճիր, ծանր հանցագործություն՝ հանցանք:
3. Ոճիր գործելու հակում՝ հատկություն:

գ. 1. (իրավ.) Ոճիր, հանցագործություն, եղեռնագործություն, մարդ ասսյ անո ւթյ ուն, չարագործություն, սպանություն, եղեռն, նախճիր, մեծամեղություն (հզվդ.): վնասարարություն: 2. Տես Արվագիտություն:

թյան Преступление, злодеяние, злодейство.