ոճրագործի, ոճրագործներ, [գոյական, ածական]
1. Ոճիր կատարած՝ կատարող մարդ:
2. Չարագործ, եղեռնագործ:
3. [ածական] Ոճիր հանդիսացող, ոճրագործություն պարունակող: Ոճրագործ արարք:
4. Ոճրագործության ձգտող, ոճրագործություն նախապատրաստող՝ ծրագրող՝ ծնող: Հիտլերյան ոճրագործ պլաններ:

ա. գ. Հանցագործ, հանցապարտ, հանցավոր, եղեռնագործ, մարդասպան, չարագործ, մահապարտ, մեղապարտ, ոճրապարտ, գլխապարտ, պատժապարտ, սիկււՄրյան կարճով, մեղադրյալ. (հնց.) սպաննիչ, զրավարար, ամբաստանյալ, մեծահանցանք, մեծահանց, (Բզվդ.) ծանրագործ, մեծամեղ, բագմահանց, բազմամեղ, բազմա- պարտ, քագն:ւտ1եղ, դժոխքի որդի, որդի սատանայի: վնասարար:

1. գ. Преступник, злодей. 2. ա. Преступный, злодейский.