[գոյական]
1. Ոճագետ լինելը:
2. Լեզվաբանության մի բաժինը, որ զբաղվում է լեզվի տարբեր ոճերի և գրականության մեջ դրանց դրսևորման հետ կապված հարցերով:
3. Լեզվաբանության մի բաժինը, որն զբաղվում է գրական ստեղծագործությունների ոճաբանության և դրա համար օգտագործվող լեզվական հնարանքների ուսումնասիրությամբ:

գ. Ոճաբանություն;