ո տառը - բացատրություն
1)
1. (վօ), Հայկական այբուբենի 24-րդ տառը, որ ներկայացնում Է՝
ա) Բառասկզբում՝ վօ հնչյունակապակցությունը:
բ) Բառամիջում և բառավերջում՝ օ ձայնավորը:
2. Իբրև թվական՝ 600, 600-րդ:
2)
(հին, (բանաստեղծական)
Ով:
1. (վօ), Հայկական այբուբենի 24-րդ տառը, որ ներկայացնում Է՝
ա) Բառասկզբում՝ վօ հնչյունակապակցությունը:
բ) Բառամիջում և բառավերջում՝ օ ձայնավորը:
2. Իբրև թվական՝ 600, 600-րդ:
2)
(հին, (բանաստեղծական)
Ով: