շահագետ
Շահաբեր լինելը:

գ. Օգտակարություն, օգտավետություն, օգտաբերություն, շահավետո ւթյ ունւ, շահու (յ) թաբերա ւթյ-ո ւն, շւահ ավտր-ո ւ. թյուն, շահեկանություն, արդյունավետություն, արդյունավորություն, շա.հընծայություն (Բզվդ.);

տե՛ս Շահութաբերություն։