[ներգործական բայ]
1. Հանդիմանել, մեկին կշտամբել որևէ բանի համար:
2. Անպատվել, նախատինք հասցնել, վիրավորել:

նբ. Պարսավել, անպատվել, անարգել, վիրավորել, կոպտել, խայտառակել, պախարակել, հանդիմանել, խարազանել, կոթել, սաստել, կշտամբել, ամաչացնել, (փխբ.) մրել, ներկել, այպանել (արևմտհ.) ք (հզվդ.)) անգոսնել, լւտիատել, ստգտանել, բանակոծել; թքակոծել, հաքրել, բասրել, եպերել, թշնամանել, պարսաքարել, դժոխաբանել, թքակոծ առնել (գրբ.), թքակոծ անել, (բրբ.) շշպռել, շնթել, չախել, չեխել, չորել, կոշտել, բշտել, պժտել, փշտել, ւղոզել, լւավռտել, զմստոիել, կտկտել, սխտորել, տոտովել, թեփել, թեփոտել, թքել, թքոտել, թքնել, սևացնել, լվալ, լվալ թողնել, թուք ու մուր տսզ, ամոթանք տալ, նախատինք տալ, երեսովը տսզ, երեսը քորել (մեկի), երեսը տփել, գլուխը լվալ, գլուխը լվանալ, աչքը հանել, ցից անել, քարեն առնել քացախին տալ, քիթը ջարդել, քիթը տրորել, քիքս տալ, կոթ տալ, չախ դնել, չախ տալ, չախ կերցնել, աբուռը քորել, հուպ տալ, բան ասել, թուք տալ, գլխին բաղնիք սարքել, գլխին լվացքաջուր լցնել (թափել), շան օրը գցել, գլխին շան լափ ածել, գլխին շան լափ թափել (խիստ), մռութը դաղել, կուժն ու կուլան գլխին կոտրել, այնպես անել, որ շունը ձեռքից 6աց չառնի, բերանը ծեփել, գետինը մտցնել, մի օրի դնել, որ., հոր հարսանիքը միտ (ք) ը բերել, պապի կնունքը միտ (ք) ը բերել, կերածը բկով ետ բերել (գռեՈկ.), քար նետել, քարը կտուրը գցել, մրջուրը կոխել, թուք ու մուր կերցնել:

գովել, դրվատել, փառաբանել

եցի Порицать, попрекать, попрекнуть, корить, укорять, укорить, отчитывать, отчитать.