նախահունչ - բացատրություն
[ածական]
1. (լեզվաբանություն) Բառի սկզբում հնչվող, բառասկզբի: Նախահունչ ձայնավոր:
2. (բանաստեղծական) Սկզբից՝ առաջինը հնչող՝ հնչած:
1. (լեզվաբանություն) Բառի սկզբում հնչվող, բառասկզբի: Նախահունչ ձայնավոր:
2. (բանաստեղծական) Սկզբից՝ առաջինը հնչող՝ հնչած: