նախակարապետի, [գոյական]
1. Ուրիշների գործունեության համար պայմաններ՝ հնարավորություն ստեղծող գործիչ, իր գործունեությամբ որևէ կարգի գործունեություն՝ իրադարձություն ևն նախապատրաստող մարդ, ռահվիրա: Նրանք եղան մեր նոր պոեզիայի նախակարապետները:
2. Որևէ իրադարձության՝ երևույթի ևն նախորդող կամ նախապատրաստող իրողություն՝ դեպք ևն:
3. (փոխաբերական) Որևէ բանի առաջին նշանը, նախանշան: Երևացին ծիծեռնակները՝ գարնան նախակարապետները:

գ. 1. Ռահվիրա: 2. Համբավաբեր: 3. Նախաշավիղ:

ի Предшественник, предвестник, предтеча, провозвестник.