նախագավթի, [գոյական]
1. Մեծ շենքի առջևի սրահ՝ գավիթ:
2. (փոխաբերական) Որևէ բանի սկզբնական՝ նախնական փուլը՝ շրջանը՝ աստիճանը: Դրանք սպիտակ թելիկներ են, չափահասության՝ ծերության նախագավիթ վկաները (Ս. Ալաջաջյան):

գ. Նախադուռ, նախամուտք, անդաստակ (քքսց.):

վթի Паперть.