յուրահատուկ - բացատրություն

[ածական]
Իրեն հատուկ, առանձնահատուկ:

յուրահատուկ - հոմանիշներ

ա. Յուրակերպ, յուրատեսակ, յուրաբնոլյթ, բնորոշ: Առանձնահատուկ, ինքնահատուկ, ներհատուկ, մասնահատուկ, հ|ատուկ, յուրատիպ, սպեցիֆիկ:

ա. Своеобразный, характерный.

iu. specific, original, particular; (բնորոշ) characteristic; (առանձնահատուկ) peculiar.

peculiar,specific

Հայերեն Օնլայն Բառարան - Bararan.am