[չեզոք բայ]
1. Մեկի դեմ իբրև մրցակից դուրս գալ, որևէ մրցաձևով մրցակցել:
2. Մեկին մի բանում գերազանցելու ձգտել:
3. Սոցիալիստական մրցության մեջ մտնել:
4. (փոխաբերական) Որևէ հատկություն՝ բնավորության գիծ ևն մեկին հավասար չափով ունենալ, հավասար լինել, չզիջել: Համառությամբ նա կարող Է քեզ հետ մրցել, բայց կոպտությամբ՝ ոչ:

չբ. 1. Մրցակցել, մրցամարտել, կռվել (հզվդ.), ուժերը չավել, ուժերը փորձել, խաղալ: Պայքարել: 2. Տեն Մարզեի

եցի 1. Соревноваться, состязаться. 2. Соперничать, конкурировать.