մաղի, [գոյական]
1. Փայտյա շրջանակի վրա ամրացրած ձարի՝ մետաղի կամ մետաքսաթելի ծակոտկեն հյուսվածք՝ ալյուր, ընդեղեն ևն մաղելու համար:
2. (տեխնիկա) Զանազան մեքենաների մաղող սարք՝ հարմարանք:
3. Մետաղալարե մեծ անցքերով ցանց՝ հող մաղելու համար, հողամաղ:
4. (փոխաբերական) Զտում:

գ. Նքույր, մաղոց (հզվդ.), (բրբ-) ալյուրմաղ, ալ(ը)րմաղ, շարմաղ, փոկեմաղ, ձարեմաղ, ձ-արմաղ, ձար, շերտիկ, հողմաղ, քարմաղ Էհողքւ), խախալ, կալեմաղ, կալմաղ, խարբուզ էմեծյ. շատարար, շատրար, հտամաղ:

ի Сито, решето. ◊ Մաղով յուր կրել носить решетом воду.