մակաբույծի, մակաբույծեր, [գոյական, ածական]
1. Ուրիշ բույսի կամ կենդանու մեջ կամ վրա ապրող և նրա հաշվին սնվող օրգանիզմ (բույս կամ կենդանի):
2. (փոխաբերական) Ձրիակեր, ուրիշի աշխատանքով ապրող, պորտաբույծ:
3. (փոխաբերական) Կեղեքիչ, հարստահարիչ:

ա. գ. Հացկատակ, պատառաբույծ, սեղանաբույծ, ձրիակեր, պնակալեզ, պորտաբույծ, (հզվդ.) դատարկակեր, մակծին (պարազիտ):

1. գ. Паразит. 2. գ. (փխբ.) Тунеядец, дармоед, паразит. 3. տե՛ս Մակաբուծական։