ճախարակի, [գոյական]
1. Մանելու հասարակ գործիք, որ շարժման մեջ է դրվում ձեռքով կամ ոտքով:
2. Փայտ կամ մետաղ հղկելու և զանազան ձևեր տալու գործիք, չարխ:
3. Հասարակ բեռնամբարձ սարած՝ իր առանցքի շուրջը պտտվող անվով:
4. (կազմախոսություն) Երկու հոդային թմբիկների միացումով ձևացող գլան՝ միացման տեղի ակոսիկով, որով գլանն ստանում է ճախարակի ձև:
5. (փոխաբերական) Շրջան, շրջանաձև տարածություն: Երկնքի ճախարակ:
6. (փոխաբերական) Անիվ:
7. (փոխաբերական) Խղճուկ՝ հասարակ՝ հնացած մեքենա: Ավտո հո չէ, ճախարակ է (Գ. Սևունց):
8. (փոխաբերական) [ածական] Խեղճ ու կրակ:

գ. (ոստյնկ.) Լիսեռնիկ, ծիծեռնիկ, ծղխնի, (բրբ.) թլոկ, ճլեկ, ճլըլեկ, ճռիկ, ջահրա, ջահրակ (մտնելով, թելոց (դեր ձանիի, մանոց (6Խց), պախարակ (կվդ.), դուրգ (բրուտիԼ (րրբ.) ճախրակ, չարխ:

ի 1. Прялка. 2. (մեխ.) Блок. 3. (մեխ.) Ворот. 4. (փխբ.) Колесо. 5. (փխբ.) Старая, изношенная машина, драндулет (разг.).