ձևույթ - բացատրություն
ձևույթի, [գոյական]
Բառային կամ քերականական իմաստ ունեցող լեզվական նվազագույն միավոր (արմատ, ածանց, վերջավորություն):
Բառային կամ քերականական իմաստ ունեցող լեզվական նվազագույն միավոր (արմատ, ածանց, վերջավորություն):
ձևույթ - հոմանիշներ
գ. (լեզվբ.) Մորֆեմա:
ձևույթ - հականիշներ
ձևույթ - ռուսերեն թարգմանություն
ձևույթ - անգլերեն թարգմանություն
q. Լեզվ. morpheme.
ձևույթ - դարձվածքներ