ձայնակից - բացատրություն
[ածական, գոյական]
1. Ուրիշին ձայնակցող:
2. (փոխաբերական) Մեկի կարծիքին՝ խոսքին հետևող՝ համաձայն:
3. (լեզվաբանություն, հնացած) Հնչումով՝ ձայնով իրար մոտ՝ նման (հնչյունների մասին):
1. Ուրիշին ձայնակցող:
2. (փոխաբերական) Մեկի կարծիքին՝ խոսքին հետևող՝ համաձայն:
3. (լեզվաբանություն, հնացած) Հնչումով՝ ձայնով իրար մոտ՝ նման (հնչյունների մասին):
ձայնակից - հոմանիշներ
ա. 1. Միաբան, համաձայն, համակարծիք, (հնց.) հնչակից, համաձայնակից, խռս աո վանակից: 2. Երգակից, նվագակից: 3. Տես Բաղաձայն:
ձայնակից - հականիշներ
ձայնակից - ռուսերեն թարգմանություն
1. ա. Подголосочный. 2. գ. Подголосок, втора. 3. գ. Подпевала. 4. ա. (լեզվբ.) Чередующийся (о звуках). ◊ Ձայնակից հնչյուններ Чередующиеся Звуки. Ձայնակից լինել подпевать.
ձայնակից - անգլերեն թարգմանություն
1)
2) supporting,harmonizing voice,singalong